Melamine

Melamine, ook bekend als 1,3,5-triazine-2,4,6-triamine, is een organische base die een belangrijke plaats inneemt in de chemische industrie. Het werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1834 door de Duitse scheikundige Justus von Liebig. Het doel van de creatie was in de eerste plaats om een alternatief te vinden voor eiwitten die in die tijd veel gebruikt werden in de industrie. Melamine is een witte kristallijne stof die onoplosbaar is in water. Vanwege zijn eigenschappen, zoals een hoog smeltpunt en bestendigheid tegen zuren, wordt het vaak gebruikt bij de vervaardiging van een groot aantal producten.

Vanwege zijn uitzonderlijke eigenschappen wordt melamine vooral gebruikt in de kunststofindustrie, waar het een bestanddeel is van kleefstoffen, coatings en harsen. Melamineharsen worden gebruikt bij de productie van laminaatvloeren of werkbladen, waar ze slijtvast, hittebestendig en vochtbestendig zijn. Een andere belangrijke sector waarin melamine zijn toepassing vindt, is de productie van serviesgoed. Melamine servies is duurzaam, gemakkelijk schoon te maken en vaatwasmachinebestendig. Tegenwoordig wordt melamine ook aangetroffen in sommige meststoffen, waar het dient als stikstofbron. Net zo belangrijk is de opmerkelijke weerstand van melamine tegen schimmel en rot, waardoor het onmisbaar is bij de productie van producten zoals houtcoatings.