Het verhaal van de Italiaanse ciabatta en hoe je het eenvoudig thuis kunt maken

Huisgemaakte ciabatta en haar verhaal

Er wordt gezegd dat een huis ruikt naar wat erin wordt gebakken. En als dat ciabatta is - knapperig Italiaans brood met een onregelmatige structuur en een subtiel zure geur - dan is het duidelijk waar de wind vandaan komt. Ciabatta is een symbool van de Italiaanse bakkerijkunst, die de eenvoud van ingrediënten combineert met de nadruk op techniek. Misschien verrast het je dat dit brood niet zo oud is als het lijkt. Toch is het binnen een paar decennia een favoriet geworden in keukens over de hele wereld, inclusief die in Tsjechië.

Hoe is de Italiaanse ciabatta ontstaan?

Hoewel men zou denken dat het een recept is dat van generatie op generatie in Italiaanse families wordt doorgegeven, is het tegendeel waar. Ciabatta, vertaald als "pantoffel", werd pas in 1982 gecreëerd. In een kleine bakkerij in de regio Veneto maakte bakker Arnaldo Cavallari zich zorgen dat de Italiaanse markt overspoeld zou worden door Franse baguettes. Daarom wilde hij een eigen, eenvoudiger maar even aantrekkelijke alternatief creëren. Het resultaat was ciabatta - brood met een rustiek uiterlijk, zachte structuur en knapperige korst, dat snel niet alleen Italiaanse planken, maar ook buitenlandse winkels veroverde.

Het is fascinerend dat hoewel ciabatta een relatief jonge creatie is, haar stijl doet denken aan traditioneel ambachtelijk brood. Het maakt gebruik van een lange fermentatie en een hoge hydratatie van het deeg, wat het zijn karakteristieke structuur geeft - holtes in de structuur en een licht kauwbare textuur.

Waarom ciabatta thuis bakken?

Je vindt het tegenwoordig bijna overal in supermarktschappen, maar huisgemaakte ciabatta heeft een onmiskenbare charme. Het recept voor huisgemaakte ciabatta is verrassend eenvoudig, hoewel het wat geduld vereist. En het resultaat? Een deeg dat tijdens het rijzen zijn eigen leven leidt en een geur die je doet denken aan een kleine bakkerij verscholen in de stenen straatjes van Toscane. Maar bovenal weet je wat je eet - geen E-nummers, geen conserveermiddelen, alleen water, bloem, gist, zout en een druppel olijfolie.

Bovendien past gebakken ciabatta perfect bij vele gerechten. Van een eenvoudige combinatie met olijfolie en zeezout, tot sandwiches gevuld met mozzarella en tomaten, tot een bijgerecht bij voedzame soepen. Het is een universeel brood dat elk gerecht een extra toets geeft.

Eenvoudig recept voor huisgemaakte ciabatta

Hoewel er verschillende varianten zijn, blijft het basisrecept vergelijkbaar. De volgende versie is geïnspireerd door een aflevering van het programma "S Italem v kuchyni", waar de populaire kok Emanuele Ridi zich waagde aan bakken naast een Tsjechische kokkin. Hij toonde aan dat zelfs eenvoudige ciabatta kan voortkomen uit de vreugde van koken - alleen een beetje liefde voor de Italiaanse keuken is nodig.

Ingrediënten:

• 500 g bloem (bij voorkeur type 00)
• 400 ml lauwwarm water
• 7 g gedroogde gist (of 15 g verse gist)
• 1,5 theelepel zout
• 1 eetlepel olijfolie
• optioneel: een snufje suiker om het fermentatieproces te versnellen

Bereidingswijze:

1. Meng in een kom de bloem, gist (en eventueel suiker). Voeg water toe en begin te mengen. Het deeg zal erg dun zijn, bijna vloeibaar - dat is prima.
2. Voeg zout en olijfolie toe. Blijf mengen totdat het deeg van de randen van de kom loskomt. Je kunt een keukenrobot gebruiken, maar een houten lepel of handen kunnen het werk ook doen.
3. Bedek het deeg met plasticfolie of een theedoek en laat het 2-3 uur rijzen op een warme plek, totdat het in volume verdubbeld is.
4. Breng het gerezen deeg over op een goed met bloem bestoven werkoppervlak. Het deeg is kleverig - gebruik daarom idealiter een spatel. Verdeel het in twee rechthoeken en laat het 20 minuten rusten.
5. Verwarm de oven voor op 230 °C. Ideaal is het om ciabatta te bakken op een stenen plaat of in een gietijzeren pan, maar een gewone bakplaat volstaat ook. Plaats de ciabatta's in de oven en bak ze 20-25 minuten goudbruin.

Wat dit brood uitzonderlijk maakt, is juist die eenvoud. Italiaanse ciabatta heeft geen verfijning nodig, haar kracht ligt in de eerlijkheid. En wanneer je het uit de oven haalt, hoor je dat onmiskenbare geluid van een knapperige korst die een mes ontmoet.

In de praktijk kan het thuis bakken van ciabatta een verrassend persoonlijke ervaring zijn. Bijvoorbeeld mevrouw Lenka uit Brno, die tijdens de pandemie leerde bakken, herinnert zich: "In het begin leek het deeg op lijm, maar zodra ik het doorhad, bak ik elk weekend ciabatta. Ik voeg er een takje rozemarijn of olijven aan toe - afhankelijk van mijn stemming."

Hoe ciabatta te bewaren en wat ermee te doen?

Versgebakken ciabatta smaakt het beste binnen de eerste 24 uur. Als je het echter niet meteen opeet, wikkel het dan in een stoffen servet of broodzak en bewaar het op kamertemperatuur. Vermijd plastic zakken - het brood zal erin condenseren en zijn knapperigheid verliezen. De volgende dag is het ideaal om het kort op te warmen in de oven of op de grill.

Of je nu een brunch, picknick of eenvoudige avondmaaltijd plant, ciabatta is altijd geschikt. Je kunt er crostini, panini van maken, of het gewoon besprenkelen met olijfolie en bestrooien met gedroogde oregano. In combinatie met een tomatensalade en een glas witte wijn biedt het een smaakvolle reis naar het hart van Italië.

Als je graag experimenteert, probeer dan gedroogde tomaten, zwarte olijven of kruiden aan het deeg toe te voegen. De variaties zijn bijna eindeloos - en dat is precies de charme van ciabatta. Het is een brood dat niet bang is om af te wijken.

Vandaag de dag heeft ciabatta wereldwijd een even sterke positie als de baguette of naan. Het is een brood dat symbool staat voor eenvoud, maar ook creativiteit. En vooral - het is het bewijs dat soms de beste dingen ontstaan uit gewone ingrediënten, wanneer we ze tijd en zorg geven.

Dus, wat zeg je ervan, durf je je eigen ciabatta te bakken? Misschien zal het aanvankelijk vormbaar zijn als uitgelopen room, maar zodra je het eerste stukje proeft, begrijp je waarom mensen van Venetië tot Brno van dit brood houden. En misschien, als je je ogen sluit en in de warme binnenkant ruikend naar olijfolie bijt, voel je even echt de zee.